Warunki handlowe
Narzędzia
Waluta jest to środek pieniężny, emitowany przez rząd kraju lub bank centralny, w którym są wyrażone ceny i wartości wszystkich innych towarów. Waluta różnych krajów różni się płynnością lub zdolnością zachowywać swoją wartość nominalną.
Istnieje mnóstwo sposobów klasyfikacji walut. Klasyfikacja może być oparta na różnych oznakach, na przykład:
W stosunku do państwa - eminenta:
- waluta krajowa jest to waluta, emitowana przez państwo, bankiem państwowym lub centralnym do użytku na terytorium tego państwa;
- waluta zagraniczna są to znaki pieniężne (banknoty, bilety skarbowe, monety), które są w obiegu i będące środkiem płatniczym w danym państwie lub grupie państw, a także wycofane lub takie, które się wycofują z obiegu, ale podlegają wymianie;
- środki na rachunkach w jednostkach pieniężnych zagranicznych państw i międzynarodowych jednostkach pieniężnych i rozliczeniowych;
- collective currency (w tłumaczeniu z angielskiego "kolektywna waluta") jest to waluta, wykorzystywana dla międzynarodowych rozliczeń w ramach międzypaństwowych transakcji gospodarczych, na przykład, SDR, wcześniej istniała ECU, teraz - euro.
Ze względu na możliwość wymiany na inne waluty:
- wolno wymienialne są to waluty wymienialne praktycznie w każdym miejscu i czasie;
- częściowo wymienialną walutą jest waluta, która ma ograniczone możliwości wymiany na inne waluty;
- niewymienialne.
Ze względu na stosunek kursów walut:
- silna / twarda ( czyli odporna na swój nominał i do kursów innych walut);
- słaba / miękka.
Ze względu na termin ważności:
- stała (kurs wymiany, który eliminuje skutki wahań kursów walutowych i stosowany jest przy obliczeniach wskaźników finansowych działalności gospodarczej);
- tymczasowa - waluta pewnego kraju, termin ważności której jest ograniczony jakimś okresem lub nazwa jednostki monetarnej, w której odbywają się obliczenia transakcji i kontraktów w okresie terminu ważności tych transakcji).
Według stopnia wykorzystania:
- rezerwowa waluta jest to waluta zagraniczna, w której banki centralne gromadzą i przechowują rezerwy dla międzynarodowych rozliczeń transakcji handlu zagranicznego i inwestycji zagranicznych;
- czołowe światowe waluty - to siedem głównych walut, mających pełną wymienialność i są najczęściej wykorzystywane w obliczeniach międzynarodowych: Dolar USA, Euro, Szwajcarski frank, Funt Szterlingów, Japoński jen, Kanadyjski dolar, Australijski dolar.
Według rzeczywistego istnienia:
- realna waluta, która wykonuje bezpośrednio funkcję pieniędzy;
- waluta typu ECU.
Funkcje waluty:
- jednostka monetarna, wyraża wartość towarów i usług;
- środek obrotu, występuje jako pośrednik w obrocie, który odbywa się według wzoru: Towar - Pieniądze - Towar;
- środek gromadzenia oszczędności, może przechodzić z kategorii waluty do kategorii nieruchomości (własność) lub papierów wartościowych (akcje, obligacje itp.).
Z definicji waluty, jej klasyfikacji i funkcji wynika, że waluty różnych krajów mają różną wartość w stosunku do siebie i wyrażają się poprzez kurs walutowy.
kurs walutowy jest to cena (notowanie) jednostki monetarnej jednego kraju, wyrażona w jednostkach monetarnych innego kraju, metalach szlachetnych lub papierach wartościowych.
Kursy walut znajdują się w stałym ruchu wskutek działania takich czynników:
- Parytet siły nabywczej waluty znaczy, że siła nabywcza określonej kwoty na jednym rynku powinna być równa sile nabywczej tej samej kwoty na rynku innego kraju. Jeśli konwertować tę sumę po aktualnym kursie zmiennym do waluty zagranicznej, to im wyższa wartość towaru i koszt jego produkcji wewnątrz kraju, w porównaniu z tym samym towarem za granicą, tym wyższy udział importu w porównaniu z eksportem. Należy się spodziewać, że w kraju zostanie osiągnięty wyższy poziom cen, niż poza jej granicami na jeden i ten sam produkt, co z kolei spowoduje wzrost cen na obcą walutę, ponieważ popyt na tę walutę wzrośnie;
- Ruch kapitału jest to wzrost popytu na zagraniczne papiery wartościowe, kredyty bankowe i na środki gotówkowe, który doprowadzają do wzrostu wartości waluty zagranicznej;
- Ekonomiczne wskaźniki państw, waluta których jest notowana na rynku są aktualnościami, mającymi negatywny lub pozytywny charakter, które wskazyją na stan ekonomiczny kraju, wywierają presję na waluty i powodują zmianę jej kursu;
- Działalność dużych funduszy finansowych - są w stanie wywierać istotny wpływ na długotrwałe trendy zmian kursów walutowych poprzez inwestowanie środków w rezerwy walutowe;
- Działalność eksporterów i importerów - ich wpływ na rynek jest krótkotrwały i nie może być powodem do globalnych zmian w kierunku zmian kursów walutowych, gdyż eksporterzy i importerzy popełniają transakcji, których wartość jest nieznaczna w stosunku do całkowitej liczby transakcji na rynku walutowym;
- Wypowiedzi działaczy politycznych - są w zostanie wywierać wpływ na ruchy kursów walut podczas wykładów, spotkań, konferencji itp. (np. konferencja prasowa po kolejnej dyskusji stóp procentowych), a czasami określać długotrwałe trendy, jeśli wypowiedzi będą mieć długotrwałe konsekwencje (np. możliwość zmiany stóp procentowych, zasad tworzenia budżetu państwa). Zazwyczaj niedługo przed tym pojawiają się prognozy na temat tego, co będzie powiedziane i jakie zmiany zajdą na rynku po tym, ponieważ data i czas wystąpień jest z góry znane. Ale zdarzają się i niespodziewane zdarzenia, które powodują gwałtowne i nieprzewidywalne ruchy na rynku;
- Działalność banków centralnych - państwo jest w zostanie wpłynąć na rynek walutowy przez banki centralne, banki centralne, z kolei wychodzą na rynek przez banki komercyjne. Do rozwoju produkcji i wzrostu konsumpcji wykorzystywane są bezpośrednie i pośrednie regulacje. Do bezpośredniej regulacji można zaliczyć politykę dyskontową i inwestycje walutowe na zewnętrznych rynkach walutowych (związane z gwałtownym skokiem lub usuwaniem znacznych ilości walut z rynku międzynarodowego), pośrednia regulacja odbywa się poprzez ilość pieniędzy znajdujących się w obiegu, poprzez poziom inflacji itp. Wejściu banków centralnych na rynek walutowy towarzyszy znaczące ruchy kursów walutowych w wyniku inwestycji o dużej wielkości. Tak samo banki centralne różnych krajów mogą realizować wspólne transakcje na rynku walutowym.