Wskaźnik FullMACD

Wskaźnik techniczny "Zbieżność/Rozbieżność średnich ruchomych" został opracowany przez Geralda Appela w 1979 roku i był używany do pracy na towarowo-surowcowych rynkach i rynkach funduszy. Ta wersja wskaźnika stanowi połączenie histogramu MACD i klasycznego wskaźnika, składającego się z głównej linii i linii sygnałowej.

Formuła na obliczanie

Zastosowanie w tradingu

Klasyczny oscylator rynkowy MACD odnosi się do tych wskaźników, które z jednakową siłą działają zarówno w okresie flatowych ruchów, jak i w skierowanym trendzie. W porównaniu z oscylatorem stochastycznym, przeznaczonym wyłącznie dla okresu bocznych zmian cenowych, wskaźnik MACD jest uniwersalny w zakresie jego wykorzystania w tradingu.

Głównym sygnałem wskaźnika MACD jest przejście linii sygnałowej głównej linii wskaźnika.

W przypadku, gdy linia sygnałowa (czerwona) przecina linię podstawową (niebieska) z dołu w górę, pojawia się sygnał do otwarcia długich pozycji. W skierowanym trendzie zamknięcie transakcji należy wykonać przy odwrotnym przecięciu linii wskaźnika.

W przypadku, gdy linia sygnałowa (czerwona) przecina linię podstawową (niebieska) z góry na dół, pojawia się sygnał do otwarcia krótkich pozycji. W skierowanym trendzie zamknięcie transakcji należy wykonać przy odwrotnym przecięciu linii wskaźnika.

Na wskaźniku FullMACD można łatwo rozpoznać dywergencje i konwergencje, i to zarówno na podstawie linii wskaźnika, jak i na podstawie szczytów barów histogramu.

Kolor histogramu wskazuje panujące trendy: czerwony bar wskazuje na to, że teraz przeważają sprzedaży, podczas gdy niebieski bar wskazuje na potrzebę kupna. W tym zakresie istotnym czynnikiem jest zmiana koloru bara z niebieskiego na czerwony i odwrotnie. Przecięcie linii zerowej histogramem we wskaźniku FullMACD wskazuje na zmianę średnioterminowej tendencji na przeciwny kierunek.