Wskaźnik Bollinger Bands: opis, konfiguracja i zastosowanie

Linie (wstęgi) Bollingera (Bollinger Bands, BB) – narzędzie do analizy technicznej rynków finansowych, odzwierciedlające bieżące odchylenie ceny instrumentu finansowego (akcji, towaru lub waluty).

Wskaźnik Bollinger Bands obliczany jest na podstawie odchylenia standardowego od prostej średniej ruchomej. Zazwyczaj wyświetlany w górnej części wykresu cenowego.

Wstęgi Bollingera (Bollinger Bands, BB) są podobne do Envelopes lub wskaźnika koperty. Różnica między nimi polega na tym, że granice linii handlowych (Envelopes) znajdują się powyżej i poniżej krzywej średniej ruchomej na ustalonej odległości, wyrażonej w procentach, podczas gdy granice wskaźnika Bollinger Bands są konstruowane w odległościach równych określonej liczbie odchyleń standardowych. Ponieważ wielkość odchylenia standardowego zależy od zmienności, wstęgi Bollingera same dostosowują swoją szerokość: zwiększa się, gdy rynek jest niestabilny i zmniejsza się w bardziej stabilnych okresach.

Bollinger Bands jest zazwyczaj stosowany do wykresu cenowego, ale można go również nanieść na wykresie wskaźnika. Podobnie jak w przypadku Envelopes, interpretacja wskaźnika Bollinger Bands opiera się na fakcie, że ceny zwykle pozostają w górnej i dolnej granicy linii. Charakterystyczną cechą wstęg Bollingera jako wskaźnika jest ich zmienna szerokość, ze względu na zmienność cen. W okresach znacznych zmian cen (tj. wysokiej zmienności) wstęgi rozszerzają się, dając miejsce cenom. W okresach stagnacji (tj. niskiej zmienności), wstęgi Bollingera zwężają się, utrzymując ceny w swoich granicach. Cechy tego wskaźnika obejmują:

1. Ostre zmiany cen, zwykle występujące po zwężeniu pasma, odpowiadającego spadkowi zmienności.

2. Jeżeli ceny wykraczają poza przedział, należy oczekiwać kontynuacji obecnego trendu.

3. Jeżeli po szczytach i wgłębieniach poza linią występują szczyty i wgłębienia na linii, możliwe jest odwrócenie tendencji.

4. Ruch cen, który rozpoczyna się od jednej z granic linii, zwykle osiąga przeciwną granicę.

Ostatnia obserwacja jest przydatna do prognozowania poziomów cen.

Wzór

Wstęgi wskaźnika Bollingera są utworzone z trzech linii. Środkowa linia (MIDDLE LINE, ML) jest prostą średnią ruchomą.

ML = SUM [CLOSE, N]/N

Górna linia (TOP LINE, TL) jest tą samą środkową linią, przesuniętą w górę o pewną liczbę odchyleń standardowych (D).

TL = ML + (D*StdDev)

Dolna linia (BOTTOM LINE, BL) jest środkową linią, przesuniętą w dół o taką samą liczbę odchyleń standardowych.

BL = ML – (D*StdDev)

Где:

SUM (..., N) – suma za N okresów;

CLOSE – cena zamknięcia;

N – liczba okresów wykorzystywanych do obliczenia;

SMA – prosta średnia ruchoma;

SQRT – pierwiastek kwadratowy;

StdDev – odchylenie standardowe:

StdDev = SQRT(SUM[(CLOSE – SMA(CLOSE, N))^2, N]/N)

Zaleca się stosowanie prostej średniej kroczącej z 20 okresów jako linii środkowej i 2 odchyleń standardowych do obliczania granic pasma. Ponadto średnie ruchome poniżej 10 okresów są nieskuteczne.