Abraham Lincoln

Abraham Lincoln, pełniący urząd w latach 1861–1865, zapisał się w historii jako przywódca, który zjednoczył państwo podczas wojny secesyjnej i stał się symbolem walki z niewolnictwem. W 1863 roku Lincoln podpisał Proklamację Emancypacji, wykonując decydujący krok w kierunku całkowitego zniesienia niewolnictwa w USA. Według sondażu przeprowadzonego przez C-SPAN w 2021 roku, w którym wzięło udział stu historyków, Lincoln został uznany za najlepszego amerykańskiego prezydenta. Jego przywództwo wysoko oceniono za wizję polityczną, umiejętność zarządzania w kryzysie oraz autorytet moralny.

George Washington

George Washington, pierwszy prezydent Stanów Zjednoczonych (1789–1797), odegrał kluczową rolę w ustanowieniu nowego państwa, kładąc podwaliny pod władzę wykonawczą i ustalając standardy prezydentury. Dowodził Armią Kontynentalną w walce o niepodległość i przewodniczył Konwencji Konstytucyjnej w 1787 roku, która stworzyła silne ramy prawne dla kraju. Ponadto Washington z własnej woli zrezygnował z trzeciej kadencji prezydenckiej, tworząc ważny precedens dla pokojowego przekazywania władzy.

Franklin D. Roosevelt

Franklin D. Roosevelt przewodził Stanom Zjednoczonym w czasie Wielkiego Kryzysu i II wojny światowej. Jego program Nowy Ład (New Deal) pomógł krajowi odzyskać siły gospodarcze poprzez wdrożenie szeregu reform społecznych i gospodarczych. Roosevelt odegrał również kluczową rolę w utworzeniu Organizacji Narodów Zjednoczonych, której celem było wspieranie pokojowego rozwiązywania konfliktów międzynarodowych.

Theodore Roosevelt

Theodore Roosevelt, który przewodził Stanom Zjednoczonym w pierwszej dekadzie XX wieku, został najmłodszym prezydentem w historii USA, obejmując urząd w wieku 42 lat. Jego administracja charakteryzowała się postępowymi reformami mającymi na celu zwalczanie monopoli i ochronę praw konsumentów. Na arenie międzynarodowej ugruntował swoją pozycję jako utalentowany dyplomata i w 1906 roku otrzymał Pokojową Nagrodę Nobla za mediację w podpisaniu Traktatu z Portsmouth, który zakończył wojnę rosyjsko-japońską.

Dwight D. Eisenhower

Dwight D. Eisenhower, który pełnił funkcję prezydenta Stanów Zjednoczonych w latach 1953–1961, nie miał wcześniejszego doświadczenia politycznego, jednak zyskał znaczące poparcie dzięki swojej znakomitej karierze wojskowej, szczególnie podczas II wojny światowej. Jako prezydent Eisenhower dążył do zmniejszenia napięć w okresie zimnej wojny, wzmocnienia sojuszy międzynarodowych i promowania inicjatyw dyplomatycznych. Na szczeblu krajowym był orędownikiem utworzenia Systemu Autostrad Międzystanowych, co znacznie poprawiło infrastrukturę kraju i pobudziło wzrost gospodarczy.

Harry S. Truman

Harry S. Truman przewodził Stanom Zjednoczonym w końcowym okresie II wojny światowej i na początku zimnej wojny. W 1945 roku zezwolił na użycie bomb atomowych w Japonii, co przyspieszyło zakończenie wojny. W 1947 roku wprowadził doktrynę Trumana, której celem było powstrzymywanie wpływów komunistycznych, oraz uruchomił plan Marshalla, wspierający odbudowę gospodarki Europy. Jego reformy krajowe obejmowały program Uczciwy Ład, czyli Fair Deal, mający na celu rozszerzenie systemu opieki społecznej, zapewnienie pełnego zatrudnienia i poprawę warunków mieszkaniowych obywateli.

Thomas Jefferson

Kluczową rolę w tworzeniu państwa odegrał Thomas Jefferson, który sprawował funkcję prezydenta Stanów Zjednoczonych w latach 1801–1809. W 1776 roku był głównym autorem Deklaracji Niepodległości, ogłaszającej prawo kolonii do uwolnienia się spod brytyjskiego panowania. Podczas jego prezydentury, w 1803 roku, sfinalizowano zakup Luizjany od Francji, co podwoiło terytorium kraju i utorowało drogę do ekspansji na zachód. Jefferson zainicjował również ekspedycję Lewisa i Clarka w celu zbadania nowych ziem i poszerzenia wiedzy o kontynencie.